สิ่งนึงที่เสียดายในเมะตอนที่ 22 นอกจากฉากกิยูซังช่วยดึงมิทสึริจังที่ถูกตัดทิ้งไป คือฉากการแสดงครส.ของชิโนบุที่ในเมะเราว่าสื่ออกมาได้ไม่ดีเท่ามังงะ และอีกฉากคือการแสดงครส. ของเสาหลักหลังจากอ่านจดหมายจบ และบางจังหวะในเมะเราคิดว่ายังทำสู้ในมังงะไม่ได้?
สองหน้านี้เป็นหนึ่งในฉากที่เราชอบมากในหลายๆ ฉากในภาครถไฟ เพียงแค่สองหน้าก็แสดงคาแรกเตอร์ของเร็นโกคุซังได้ครบถ้วน [ร้อนแรง แข็งแกร่ง และอ่อนโยน] เราชอบตอนที่เร็นโกคุซังกอดเซ็นจูโร่คุงมากๆ เป็นกอดของพี่ชายที่เข้มแข็งและปลอบโยนน้องชายจริงๆ?
ตอนที่เก็นยะขอโทษพี่ชายในเล่ม 15 เราสงสัยว่าครส.หรือสีหน้าของซาเนมิซังที่หันหลังอยู่นั้นเป็นอย่างไร แอบดีใจอยู่ลึกๆ ที่น้องชายไม่เกลียดตน หรือยิ่งเป็นห่วงที่น้องที่เข้าหน่วยมากันแน่นะ แต่มันก็อาจเป็นครส.ทั้งสองแบบที่ปนเปกันอยู่ก็ได้??
คำพูดที่ใช้บิ้วท์ตัวเองก่อนส่งงานก็จะอารมณ์ประมาณนี้?
?水柱 ?炎柱 ?音柱 ?️風柱 . ใครเคยอยู่ด้อม' ราชันคืนบัลลังก์' หรือเคยอ่านจะเก็ตเรื่องรอยสักค่ะ??
ขออนุญาตมาโพสแอ็คนี้ด้วยนะคะ55 ไหนๆ ก็ทำมาเป็นเซ็ทเดียวกันแล้ว แต่วาดแบบไม่มี concept อะไรค่ะ อยากวาดกล้ามเฉยๆ?
??️ ぎゆさね ⑤ HAPPY POCKY DAY!!
風柱? 水柱? 炎柱? . ไม่ได้ลงรูปมานานเลย?
煉獄さん? อยากวาดเร็นซังในชุดพวกนี้มานานแล้วค่า แต่ติดงานไม่มีโอกาสได้วาดซักที?? พอไม่ได้วาดนานก็รู้สึกเลยว่าผมเร็นซังวาดยากจริงๆ555?
??️ ぎゆさね ⑫ รีโพสท์ค่า ปรับเป็นโทนสีเทา-ดำอย่างนี้แทนค่ะ??
ส่วนที่ข้าพเจ้ารออยู่ในเล่ม 16 คือฉากนี้ มุกโอฮางิช่างตราตรึง?? กิยูซังช่างนุ่มฟูเหลือเกิน ฮรืออ น่ารักก ส่วนน้องทันก็สายชงดีแท้555